ناگفته‌اي از زنده‌ياد علي سليماني

ما ادعا كرديم متخصص هستيم و به جشنواره رفتيم. در اين ميان ، ما هميشه از يك عنصر حرفه اي استفاده مي كرديم و تمام تلاش ما در اين 20 سال اين بوده است كه ادبيات مطابق با استانداردهاي ملي و بين المللي بنويسيم و نمي دانم چقدر موفق بوده است ، اما يكي از سه سايت پربازديد در سالن اصلي سالن تئاتر تئاتر كشور ، تئاتر مي تواند به عنوان مبنايي براي بحث ما عمل كند.

يكي از سالهايي كه با مرحوم نازنين علي سليماني روي صحنه رفتيم در نمايش “معماي موتورهاي آشفته” بود. :

يكي دو روز پيش دكتر جان گفت: من مشاوره روانشناسي دارم. من مي خواهم شخصاً با شما صحبت كنم. اما او هر روز به برج ميلارد مي رسد و وقت آن است كه آرايش كند ، بنابراين فرصتي براي صحبت كردن ندارد. سرانجام ، او در همان روز گفت: “اگر نقاشي و صحبت كردن همزمان اشكالي ندارد ، فكر نمي كنم فرصت ديگري را از دست بدهم.”

دستشويي رو تنها گذاشتيم و شروع كرديم به صحبت. بهمن (سانيعي) گوشي را روي صورتش گذاشت و علي صحبت كرد و من گوش دادم.

دكتر من عادت دارم نمي دانم خوب است يا بد! اگر شخصي به امام حسين توهين كند يا عزاداري محرم و سيدالشهداء را مسخره كند ، من بسيار عصباني مي شوم و به اصطلاح شور و شوق تركي افزايش مي يابد و من نمي توانم جلوي خود را بگيرم و با او مي جنگم. ناخواسته ديدم كه دارد سرش فرياد مي زند! اگر او ادامه دهد ، من نمي توانم تحمل كنم و ممكن است يقه اش را بگيرم!

يانسونولا ، من بيماري رواني دارم ؟!

از علي جان پرسيدم. آيا موضوع يا شخص ديگري وجود دارد كه بتواند شما را تا اين حد تنگ و پرشور كند؟

گفت نه ، خدايا ، وقتي از چيزي عصباني مي شوم ، راحت تر مي توانم خودم را كنترل كنم. اما به نظر مي رسد خداي من ، امام حسين و عاشورا خط قرمزهاي من هستند! اگر كسي به امام حسين و عزاداري و كربلا توهين كند ، واقعاً عصباني مي شوم و توهين هاي او را بي پاسخ نمي گذارم. گفتگوي ما در مورد استراتژي هاي كنترل خشم مدتي ادامه داشت …

وقتي آرايشش تمام شد بلند شد و گفت: “آرام باش دكتر … برايم مهم نيست كه در اين صحنه نقش” خواننده سوري “را ايفا مي كنم. هديه اي براي خداوند باش!

علي عزيز ، فارغ از پاسخ آن روز ، امروز برايت مي نويسم. با تو خوشحالم

* دكتر حرا ، خاطرات آشكار كننده معماي رنج ، سالن برج ميلارد 1393